The knower paradox states that the statement ‘We know that this statement is false’ leads to inconsistency. This article presents a fresh look at this paradox and some well-known solutions from the literature. Paul Égré discusses three possible solutions that modal provability logic provides for the paradox by surveying and comparing three different provability interpretations of modality, originally described by Skyrms, Anderson, and Solovay. In this article, some background is explained to clarify Égré’s solutions, all three of which hinge on (...) intricacies of provability logic and its arithmetical interpretations. To check whether Égré’s solutions are satisfactory, we use the criteria for solutions to paradoxes defined by Susan Haack and we propose some refinements of them. This article aims to describe to what extent the knower paradox can be solved using provability logic and to what extent the solutions proposed in the literature satisfy Haack’s criteria. Finally, the article offers some reflections on the relation between knowledge, proof, and provability, as inspired by the knower paradox and its solutions. (shrink)

According to Oude Maatman (2020), our recent suggestion (Borsboom et al., 2019) that symptom networks are irreducible because they rely on folk psychological descriptions, threatens to undermine the main achievements of the network approach. In this article, we take up Oude Maatman’s challenge and develop an argument showing in what sense folk psychological concepts describe features of reality, and what it means to say that folk psychology is a causal language.

Wij presenteren Berardi’s herwerking van de ideologiekritiek in drie stappen. Eerst schetsen wij de context waarin Berardi de ideologiekritiek herdenkt. Hij bouwt verder op de ontdekking van Deleuze en Guattari dat de taal van het kapitalisme niet de code, maar de axiomatiek is. De economische wetenschap biedt, volgens hen, mensen geen identiteit aan, maar bestaat uit een reeks commando’s die stromen van geld, arbeid, elektriciteit, enzovoort reguleert. Daaraan koppelt Berardi de observatie dat het hedendaagse kapitalisme vooral tekens verhandelt in plaats (...) van producten waarnaar zulke tekens zouden verwijzen. In een tweede stap brengen wij tegen deze opvatting in dat Berardi nog steeds vasthoudt aan de representatieve waarde van de economische wetenschap. Deze laatste zou enkel een afbeelding bieden van de realiteit en die vervalsen in het voordeel van het status quo. Sociologen uit de traditie van de actor-netwerktheorie (ANT) hebben dat echter betwist. Zij beweren dat de economische wetenschap de economische realiteit niet zozeer afbeeldt, maar actief vormgeeft. De economische wetenschap heeft de mens geschapen naar zijn evenbeeld: als homo oeconomicus. Het is dan ook een vergissing om de economische wetenschap te bekritiseren voor haar valse representaties. Zij maakt die immers waar. In een derde en laatste stap leggen wij in Berardi’s teksten een nieuw criterium bloot voor ideologiekritiek. In plaats van de economische wetenschap te bekritiseren voor haar valse uitspraken over de realiteit, moeten wij nagaan of de economische wetenschap een manier van leven promoot die mensen in staat zijn te onderhouden. De economische wetenschap is dan ideologisch als en slechts als zij een onhoudbare vorm van leven propageert. Volgens Berardi kan de hedendaagse economische wetenschap hiervan terecht beschuldigd worden. In zijn psychopathologie van het kapitalisme wijst hij immers op de negatieve psychische gevolgen van het hedendaagse kapitalisme, namelijk de instandhouding van een cyclus tussen paniek en depressie, een verlies aan betekenisvol menselijk contact en een neiging tot neurotisch vasthouden aan oude economische recepten die hun failliet reeds meermaals bewezen hebben. Niet de waarheid zal ons verlossen, maar in de verlossing ligt het ware leven. (shrink)